گزارش تخصصی نشست بینالمللی با موضوع مقابله با استعمال دخانیات در میان زنان و نوجوانان در منطقه مدیترانه شرقی

نهم لغایت یازدهم تیرماه سال جاری نشست بینالمللی با موضوع مقابله با استعمال دخانیات در میان زنان و نوجوانان در منطقه مدیترانه شرقی به صورت مجازی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی « جمعیت» به نقل از واحد بین الملل، گزارش این نشست بدین شرح است:
به نقل از جمعبندی نشست برگزار شده با مشارکت سازمان جهانی بهداشت (WHO EMRO) و نمایندگان کشورهای منطقه، هرچند جهان و منطقه پیشرفتهایی در حوزه کنترل دخانیات داشتهاند، با این حال، منطقه مدیترانه شرقی با اپیدمی نگرانکننده و رو به گسترش استعمال دخانیات بهویژه در میان زنان و نوجوانان روبروست.
روندهای نگرانکننده در منطقه
- نرخ کلی استعمال دخانیات در میان زنان و نوجوانان در حال افزایش است.
- تفاوت آماری بین دختران و پسران نوجوان در استعمال دخانیات به سرعت در حال کاهش است.
- استعمال دخانیات در زنان جوان نسبت به زنان بالغ شیوع بیشتری دارد.
- محصولات نوظهور نیکوتینی مانند سیگار الکترونیکی و تنباکوی حرارتی با تبلیغات تهاجمی، اما در بستر قانونی ضعیف، بهویژه برای زنان و نوجوانان، بازاریابی میشوند.
چشمانداز نو: نسل بدون دخانیات (Tobacco and Nicotine-Free Generation – TNFG)
نشست حاضر، با توجه به شواهد و خطرات فزاینده، از کشورهای منطقه خواستار اتخاذ یک چشمانداز جسورانه و تحولآفرین تحت عنوان “نسل بدون دخانیات” شد. این رویکرد در برخی کشورها خارج از منطقه نیز اتخاذ شده و شامل اقدامات قانونی برای ممنوعیت فروش محصولات دخانی به افراد متولد پس از سال خاصی (مانند ۲۰۱۰) میشود.
اگرچه TNFG راهبردی بلندمدت است، اما اقدامات فوری باید از همین حالا آغاز گردد، از جمله تدوین سیاستهای همزمان برای پیشگیری از مصرف در آینده و مداخله در مصرف کنونی.
تحلیل وضعیت منطقه مدیترانه شرقی
- ۱۱ درصد نوجوانان در منطقه از محصولات دخانی استفاده میکنند که یکی از بالاترین نرخها در سطح جهان است، بهویژه در مورد قلیان، سیگار الکترونیکی و محصولات نوظهور.
- اجرای مفاد کلیدی کنوانسیون WHO-FCTC و بسته سیاستی MPOWER در بسیاری از کشورها ناهماهنگ و ناکامل است.
- دخالت و نفوذ صنعت دخانیات مانعی اساسی است و شامل تبلیغات گسترده و کارزارهای ضدقانونی بهویژه در هدفگیری زنان و نوجوانان میباشد.
- پلتفرمهای دیجیتال بدون نظارت ماندهاند و باعث انتقال پیامهای گمراهکننده به نوجوانان شدهاند.
- همکاری بین بخشی ضعیف در سطح ملی، بین نهادهای مسئول سلامت زنان، نوجوانان و کنترل دخانیات.
این عوامل نشاندهندهی ضرورت تغییر پارادایم در مقابله با دخانیات است: از کنترل مصرف به سمت جلوگیری از شروع مصرف.
چارچوب قانونی و ابزار اجرایی
- کنوانسیون WHO FCTC دولتها را موظف به اجرای اقدامات مبتنی بر شواهد در کاهش مصرف دخانیات میکند، با تأکید خاص بر گروههای آسیبپذیر مانند زنان و نوجوانان.
- بسته فنی MPOWER ابزارهای کاربردی برای اجرای مؤثر FCTC فراهم میکند که تمام گروههای سنی از جمله زنان و نوجوانان را شامل میشود.
درخواست اقدام فوری از مجریان کلیدی
- دولتها
- ادغام چشمانداز TNFG در قوانین ملی و راهبردهای کنترل دخانیات.
- تعیین سال تولد مشخصی (مثلاً ۲۰۱۰ یا بعد از آن) که فروش محصولات دخانی به متولدین بعد از آن غیرقانونی باشد.
- تقویت اجرای مفاد FCTC و اجرای کامل بسته MPOWER با تمرکز ویژه بر حفاظت از نوجوانان.
- تأمین منابع برای پیشگیری، ترک و پژوهشهای ویژه نوجوانان با تمرکز بر محصولات نوظهور.
- تقویت همکاری بینبخشی درون و بیرون حوزه سلامت، بهویژه با برنامههای سلامت زنان و نوجوانان.
- سازمانهای غیردولتی (NGOs) :
- پیشبرد سیاستهای TNFG از طریق کارزارهای آگاهیرسانی، بسیج اجتماعی و حمایت حقوقی.
- تشکیل ائتلافها برای افشای دخالت صنعت دخانیات و محافظت از سیاستگذاریهای عمومی در برابر منافع تجاری.
- جذب نوجوانان برای تبدیل شدن به سفیران چشمانداز TNFG و مشارکت آنان در طراحی مداخلات.
- نهادهای تخصصی و منطقهای
- ارائه حمایت فنی، راهبردی و توانمندسازی کشورها برای تدوین و اجرای قوانین TNFG.
- تسهیل گفتوگوی منطقهای و تبادل تجارب موفق برای پایاندادن به همهگیری دخانیات.
- گنجاندن چشمانداز TNFG در برنامههای منطقهای برای پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر و توسعه پایدار.
- رسانهها
- خودداری از نشر تبلیغات یا محتوای مرتبط با تنباکو و نیکوتین.
- افزایش آگاهی عمومی درباره مضرات دخانیات و منافع داشتن نسل بدون دخانیات.
- افشای تاکتیکهای فریبنده صنعت دخانیات و تقویت صدای نوجوانان و فعالان حوزه سلامت.
اکنون زمان عمل است
منطقه مدیترانه شرقی در نقطهی عطف تاریخی قرار دارد. همهگیری رو به رشد مصرف تنباکو در میان نوجوانان و زنان نیازمند رهبری شجاعانه و اقدامات نوآورانه است. پذیرش چشمانداز نسل بدون دخانیات و نیکوتین، تنها یک مداخله قانونی نیست، بلکه وظیفهای اخلاقی و بهداشتی برای محافظت از نسلهای آینده است.